Zgromadzenia Konstytucyjne CAF odbyło się 8 lutego 1957, w hotelu Grand Hotel w Chartumie. Obecni byli Abdel Aziz Salem, Mourad Fahmy, Galala Koreitem, Moustafa Kamel Mansour i Youssef Mohammad, którzy reprezentowali Egipt, Ydnekatchew Tessema, Aman Mikael Andom i Guebeyehu Double oraz z Etiopii, Abdel Halim Mohammad, Abdel Rahim Shaddad, Badawi Mohammad Ali i Ahmad Mohammad Singawi z Sudanu oraz Fred Fell reprezentujący Afrykę Południową.
Statut CAF pochodzi z proponowanej przez Tessema i Shaddad ustawy. Zaproponowali oni również regulacje dotyczące Pucharu Narodów. Inżynier Salem został wybrany na pierwszego przewodniczącego CAF, podczas gdy Tessema, Abdel Halim i Fell zostali wybrani na członków Komitetu Wykonawczego. Pierwszym sekretarzem generalnym został wówczas Youssef Mohamed. Pierwszy Puchar Narodów Afryki rozpoczął się 10 lutego bez uczestnictwa zespołów Afryki Południowej, która nie przedstawiła wielorasowych zespołów.
Etiopia dostała się do finału istnym cudem, jednak finałowy mecz zakończył się wynikiem 4:0 dla Egiptu, który z łatwością pokonał reprezentację Etiopii. Wszystkie gole zdobył Mohammad Diab El Attar, znany również jako „Ad-” Diba, który uzyskał tytuł najlepszego strzelca turnieju z 5 zdobytymi bramkami na swoim koncie. Rozegrały się jedynie dwa mecze, które dały zwycięski tytuł Egiptowi.