Historia

PZPN założony został na przełomie dwudziestego oraz dwudziestego pierwszego grudnia w powojennej warszawie, w roku 1919. Jego główna siedziba jednak umieszczona została w Krakowie. Wszystko miało miejsce podczas pierwszego zjazdu kilkudziesięciu polskich klubów. Z powodu zaginięcia kartotek tak naprawdę nie wiadomo jakie kluby się tam znalazły, potwierdzona była jednak obecność takich drużyn jak polonia warszawa, Warta Poznań, Wisła Kraków, Cracovia, Czarni Lwów i wielu, wielu innych. Protoplastą całego związku był utworzony przed pierwszą wojną światową ZPPN czyli Związek Polski Piłki Nożnej. Pierwszym prezesem centrali futbolu w Polsce zostaje działacz klubu Cracovia Kraków. Na mocy uchwały zgromadzenia udało się postanowić, że siedzibą związku zawsze będzie miejsce urzędowania jego prezesa, z tego też powodu zostaje nią na początku Kraków, o czym z resztą wspominano już wcześniej. Ponadto, podczas zgromadzenia założycielskiego przyjęty został statut i ogłoszony regulamin pierwszych mistrzostw polski w piłce nożnej, które odbywały się w roku 1920. Jednak z powodu agresji bolszewickiej w stosunku do naszego kraju mistrzostwa te zostały przerwane (dokończona została tylko jedna z rund eliminacyjnych, gdzie z okręgu Krakowskiego awansowałaby Cracovia). Oprócz tego w kraju wyróżniane były cztery inne okręgi piłkarskie, a mianowicie lwowski, łódzki, warszawski oraz poznański, jak widać więc były one dość rozległymi. Kilka lat później zatwierdzone zostało powstanie czterech kolejnych, w tym górnośląskiego, wileńskiego, toruńskiego oraz lubelskiego.