Siatkówka plażowa

Siatkówka plażowa jest grą zespołową, która po raz pierwszy pojawiła się w programie Igrzysk Olimpijskich w 1996 roku.
Nazwa pochodzi od podłoża, na jakim odbywają się spotkania. Mają one miejsce na otwartej przestrzeni, co stwarza dodatkową trudność przez wiejący wiatr. Może wówczas ulec zmianie tor lotu piłki czy też jej prędkość.
Spotkania odbywają się na piaszczystym boisku o rozmiarach 16×8 metrów, które podzielone jest na równe części o wymiarach 8×8 metrów. Boisko musi być odpowiednio przygotowane, aby nie stwarzało możliwość kontuzji zawodników poprzez różnego typu kamienie czy muszelki, a także musi być w miarę równe w poziomie.
Piłka, którą rozgrywa się mecz, różni się od tej znanej z standardowej piłki siatkowej. Ma ona mniejsze ciśnienie wewnątrz, wynoszące maksymalnie do 0,225 kg/cm sześcienny. Oficjalną piłką, którą rozgrywane są mecze jest piłka firmy Mikasa model VLS 300.
Drużyna się składa z dwóch zawodników.