Jak wskazują historycy pierwsze wzmianki o biegach narciarskich miałyby już pochodzić z czasów prehistorycznych, informacje są jednak naprawdę skąpe i pochodzą głównie z pozostałości odkrywanych przez archeologów i malowideł skalnych. Przez cały okres aż do wieku dziewiętnastego biegi przy wykorzystaniu nart były szeroko praktykowane jako wygodny sposób przemieszczania się podczas zimy jak i transportowania towaru. Także w czasie polowań wykorzystywano narty, gdyż można było się na nich przemieszczać szybciej i sprawniej niż pieszo w głębokim śniegu. W krajach skandynawskich narty biegowe używane są wręcz regularnie i cały czas spełniają swoją praktyczną rolę, oprócz tego oczywiście służą jako jeden z elementów rozrywki i aktywności fizycznej podczas biegów narciarskich bowiem do pracy zmuszone są wszystkie mięśnie i widocznie poprawia się kondycja. Jeśli chodzi o historię biegania na nartach w Polsce to jako zorganizowana dyscyplina dociera ono do nas na przełomie wieku dziewiętnastego oraz dwudziestego. W czasach tym całe wyposażenie jeszcze wykonywano z materiałów naturalnych, narty z drewna, kijki także, czasami także z bambusa, wiązania najczęściej były skórzane. Buty także było skórzane, posiadało przeważnie wąską podeszwę, tak aby dokładnie przylegało do powierzchni narty. Z czasem kiedy narciarstwo biegowe rozwijało się jako dyscyplina sportu zmieniał się także styl biegania oraz sam sprzęt wykorzystywany podczas niego.