Karate od momentu swojego powstania bardzo silnie ewoluowało. W wielu kolejnych stylach aspekt walki realnej zostały zachowany i rozwinięty jeszcze bardziej. W niektórych jednak stylach sztuka ta zaczęła zmieniać się w swojego rodzaju system psychofizyczny, który ma opierać się na doskonaleniu samego siebie, gdzie na czele wysuwany jest aspekt życiowej drogi, którą każdy z nas kroczy przez całe swoje życie i która jest symbolem ciągłego i wiecznego procesu dążenia do osiągnięcia pełni i doskonałości. Stąd też spotykać będziemy mogli nazwę karate-do, z japońskiego do, to właśnie droga. Oprócz tego wyróżnić będziemy mogli trzy z podstawowych kierunków w karate, pierwszy z nich to traktowanie tego stylu walki jako potyczki na śmierć i życie, jest to tak zwane karate tradycyjne. Paradoksalnie, jako, że walka ta pojmowana jest jako na śmierć i życie bardzo rzadko przeprowadzane będą sparingi. Kolejny z rodzajów to ujęcie karate w kategoriach sportu, w występującymi elementami samoobrony, także z przeprowadzeniem specjalnych zawodów. W ramach tejże kategorii trwała będzie zażarta dyskusja na temat poszczególnych zasad, których spójność dałaby możliwość szerszego zaistnienia tejże dyscypliny na międzynarodowych imprezach. Spory te będą dotyczyły przede wszystkim dozwolenia na podcięcia, kontaktu na głowę oraz rodzajów ochraniaczy, które mogą być wykorzystywane. Karate także w innym ujęciu jest sposobem psychofizycznego doskonalenia się i sposobem patrzenia na świat. Ponieważ karate rozpowszechniło się w amatorskiej formie w większości stylów wykształciła się potrzeba stworzenia hierarchii stopni zaangażowania i umiejętności.