Jeśli chodzi o chęć dokładnego określenia miejsca narodzin skoków narciarskich, to z pewnością będzie to Norwegia, właśnie tam bowiem powstawały pierwsze z klasycznych dyscyplin narciarskich. Pierwszy klub narciarski powstał na tamtejszych terenach w połowie wieku dziewiętnastego. Tamtejsi narciarze oprócz zjeżdżania bardzo szybko zaczęli wykorzystywać swoje narty także do oddawania skoków. Powstanie pierwszej większej skoczni miejsce miało pod koniec wieku dziewiętnastego kiedy rozgrywany był pierwszy konkurs skoków narciarskich. Najdalej oddany skok miał miejsce na odległość ponad dwudziestu metrów. Skoki narciarskie bardzo szybko zyskują sobie popularności w innych krajach nordyckich, także w Szwecji i Finlandii, a z czasem także poza terenami skandynawskimi. Jeśli chodzi o nasz kraj to początki skoków narciarskich sięgać będą stu lat wstecz, kiedy to przeprowadzony został pierwszy z konkursów skoków. Pierwsza skocznia z prawdziwego zdarzenia powstała dwa lata później na terenie Lwowa. Pierwsza z większych jak na tamte czasy skoczni natomiast powstaje w latach dwudziestych tego samego wieku w dolinie jaworzanki. Na początku jednak nie cieszy się ona ogromnym zainteresowaniem, podobnie jak sama dyscyplina sportu. Wszystko zmienia się kiedy podjęta zostaje decyzja o wybudowaniu ogromnej skoczni, tak zwanej Krokwi w Zakopanem, gdzie zostaje otwarta w roku 1925. Od tego momentu skoki narciarskie zaczynają zyskiwać sobie coraz większa popularność. Bite były kolejne rekordy odległości, pierwszy raz barierę stu metrów udało się przekroczyć w roku 1936 na skoczni w Planicy, wtedy uważana była ona za mamucią.